Aventura | Zagorochoria – Tzoumerka

Το πενθήμερο 24-28 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε το δεύτερο Aventura για το 2009. 19 Jeep & Suv με 52 άτομα ξεκίνησαν από τη Θεσσαλονίκη και την υπόλοιπη βόρεια Ελλάδα για τη μεγαλύτερη σε διάρκεια και αριθμό πληρωμάτων διοργάνωση των μέχρι τώρα Aventura. Μια  super εμπειρία στην ηπειρώτικη φύση!

Το ραντεβού ήταν το πρωί του Σαββάτου έξω από την Κρανιά Γρεβενών, στο χώρο του ξενώνα La Moara στην είσοδο για την κοιλάδα Βάλια Κάλντα. Μετά την πρώτη γνωριμία με τα καινούρια πληρώματα και τη καθιερωμένη ιεροτελεστία επικόλλησης των αυτοκόλλητων του Explosivo και των χορηγών, ξεκινήσαμε για την πρώτη διαδρομή υπό βροχή. Βροχή σημαίνει λάσπη, λάσπη σημαίνει παιχνίδι για τους οδηγούς, οπότε η διάθεση στα ύψη! Λίγο μετά το χωριό ξεκινάει ένας από τους χωματόδρομους – εισόδους στη Βάλια Κάλντα (= ζεστή κοιλάδα στα βλάχικα), ο οποίος μετά από 19km μας βγάζει στην κοιλάδα. Ένα εκπληκτικό τοπίο που κυριαρχεί η μαύρη πεύκη και η οξιά. Στο τέλος του δρόμου, μετά από ένα λασπόλουτρο των τετρακίνητων, μας περίμενε ο Ηρακλής,  τοπικός αντιπρόσωπος της Trekking για μια πεζοπορία – ενημέρωση στην περιοχή. Μετά από 1,5 ώρα περίπου σε κυκλική διαδρομή επιστρέψαμε στα jeep για ένα γρήγορο snack. Τσιμπολόγημα και γρήγορη αναχώρηση αφού τα χιλιόμετρα που έπρεπε να διανύσουμε για τα Ζαγοροχώρια ήταν πολλά και χωμάτινα. Μετά από ένα super ανέβασμα από την κοιλάδα πιάνουμε την άσφαλτο που οδηγεί στη Βωβούσα. Λίγα ασφάλτινα χιλιόμετρα μέχρι τη Βωβούσα και ξανά χωματόδρομος. Μια εκπληκτική κατάφυτη, λασπωμένη διαδρομή και στο τελείωμα ένα πολύ ωραίο δροσιστικό πέρασμα μέσα από ρέμα με αρκετό νεράκι. Σε 45 λεπτά περίπου βρισκόμασταν στους Κήπους και στον πύργο – ξενώνα «Μπάγια». Αφού τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτια μας καταλήξαμε σε ταβέρνα του χωριού για φαγητό και επανασχεδιασμό της επόμενης ημέρας, αφού η έντονη βροχόπτωση που συνεχιζόταν δεν θα μας άφηνε να διασχίσουμε το φαράγγι του Βίκου. Μετά από σύντομο meeting των αρχηγών, πέφτουν στο τραπέζι (εκτός από τα παϊδάκια) δύο προτάσεις. Μια σκληρή και μια μαλακή. Η σκληρή αναφερόταν σε ξύπνημα νωρίς το πρωί, οδήγηση μέχρι το Μικρό Πάπιγκο, πεζοπορία 3 ωρών μέχρι το καταφύγιο της Γκαμήλας και 1 ώρας μέχρι τη Δρακόλιμνη. Φυσικά άλλο τόσο για την επιστροφή. Η δεύτερη επιλογή μας ήταν ένα πιο αργοπορημένο ξύπνημα, πεζοπορία στη σκάλα Βραδέτου και στη θέση Μπελόη (εκπληκτική θέα προς το φαράγγι του Βίκου) και μια βόλτα στα πέτρινα γεφύρια του Ζαγορίου. Αφού μοιραζόμαστε σε 2 groups, ρυθμίζουμε τα ρολόγια μας με την καινούρια ώρα και αποχωρούμε για ξεκούραση.

Η δεύτερη μέρα θα μας βρει μοιρασμένους σε δύο group. Το μικρότερο group (αναμενόμενο) με 18 άτομα ξεκίνησε νωρίς το πρωί για Μικρό Πάπιγκο και Δρακόλιμνη και το μεγαλύτερο μετά το πρωινό, για τη βόλτα σε σκάλα Βραδέτου, Μπελόη και πέτρινα γεφύρια. Το απογευματάκι θα μας βρει όλους μαζί σε ταβέρνα της Αρίστης να διηγούμαστε ο καθένας τις εμπειρίες του. Οι μεν μιλούσανε βέβαια για τη δυσκολία της διαδρομής και το φανταστικό τοπίο της Δρακόλιμνης και οι δε για τα παϊδάκια και τα κοντοσούβλια στο Βραδέτο!!!

Τρίτη μέρα της διοργάνωσης και πρωινή αναχώρηση για Τζουμέρκα. Η διαδρομή που ακολουθήσαμε είχε ένα ωραίο λασπωμένο χωμάτινο κομμάτι στα Ζαγοροχώρια, ανεφοδιασμό στην παλιά γέφυρα της Μπαλντούμας και ανάβαση για Συρράκο από το Μέγα Περιστέρι. 30 σκληρά χιλιόμετρα στα περήφανα Τζουμέρκα όλα με τη συνοδεία βροχής. Μάταια ψάχναμε κάποιο παράθυρο στον καιρό για το καθιερωμένο τσιμπολόγημα από τη μαμά του λόχου Κατερίνα. Τελικά μόλις φτάσαμε στην είσοδο του Συρράκου εκμεταλλευτήκαμε το πέτρινο κιόσκι για το snack πριν τη βόλτα στα πέτρινα σοκάκια του χωριού. Ξεκινώντας για το χωριό Καταρράκτης και το δασικό χωριό «Κέδρος» σταματάει επιτέλους και η βροχή. Φτάνοντας, μας περίμεναν οι δύο γυμναστές μας και ένας στίβος περιπέτειας!!! Χωρισμένοι σε ομάδες περάσαμε από την αράχνη, την υδρορροή, τη σαρανταποδαρούσα, και τα χούλα – χουπ, χρονομετρώντας την ταχύτητά μας. Στο τελείωμα ο αρχηγός από κάθε ομάδα με κλειστά τα μάτια και ένα συνοδηγό, προσπαθούσε να περάσει γρήγορα το αυτοκίνητό του από ένα λαβύρινθο! Το βράδυ μας βρήκε αρχικά στο εστιατόριο του Δασικού Χωριού όπου οι εορτάζοντες και το πλήρωμα με τις περισσότερες συμμετοχές πήραν τα δώρα τους από το Explosivo. Η συνέχεια ήταν στο bar με διηγήσεις από το Χρήστο Λάμπρη για τις διαδρομές του στα βουνά του κόσμου και μουσική υπόκρουση από τη κιθάρα του Δημήτρη.

Την τέταρτη μέρα (μέρα παιχνιδιού!) ξεκινήσαμε για το γεφύρι της Πλάκας και τη βάση της Trekking για να προμηθευτούμε τις στολές μας για το rafting!!! Oπλό, κράνος, εξάρτηση και έτοιμοι για μάχη με τα κύματα. Το ποτάμι για 1:30 ώρα δεν μας άφησε σε ησυχία και ειδικά τα παιδιά με τo hot – dog και τα monoraft αισθάνθηκαν στο πετσί τους τη χαμηλή θερμοκρασία του νερού. Στη μέση ακριβώς της κατάβασης ένα εκπληκτικό τοπίο με καταρράκτη και βάθρα ήταν ιδανικό για τη στάση μας. Βγαίνοντας από το ποτάμι, τρέχουμε όλοι για να αλλάξουμε αφού οι μυρωδιές από το barbeque που ετοίμαζε ο Κυριάκος με την Κατερίνα μας είχαν σπάσει τη μύτη. Το απόγευμα μετά την επίσκεψή μας στον Καταρράκτη πάνω από το ομώνυμο χωριό χωριστήκαμε πάλι σε δύο group από τα οποία το ένα ξεκίνησε για μια νυχτερινή ειδική για το καταφύγιο Τζουμέρκων και το άλλο επιδόθηκε σε κυνήγι θησαυρού στο χώρο του δασικού χωριού.

Το πρωινό της τελευταίας μέρας είναι πάντα πιο χαλαρό, οπότε αφού πήραμε το πρωινό μας και μαζέψαμε λίγο ήλιο στο μπαλκόνι του εστιατορίου ξεκινήσαμε για το δρόμο της επιστροφής με πρώτη στάση για καφεδάκι στους Καλαρρύτες. Από εκεί πήραμε τη βόρεια, χωμάτινη διαδρομή βγαίνοντας, από έναν αχαρτογράφητο δρόμο, στη Δρακόλιμνη της Βερλίγκας! Ευκαιρία για αναρρίχηση των jeep και φωτογράφηση! Το τελευταίο χωμάτινο κομμάτι της διαδρομής θα τελειώσει μετά από 15 περίπου km στο χωριό Χαλίκι. Ακόμα 30 ασφάλτινα χιλιόμετρα για το Μέτσοβο και το κοντοσούβλι, τα παϊδάκια, τη φασολάδα και τον αποχαιρετισμό των πληρωμάτων!!!

Η διοργάνωση του Οκτωβρίου του 2009 είχε την υποστήριξη των εταιριών Salomon, Suzuki Παπαβραμίδης, και TTC Ελαστικά Καραβασίλης.